loading...
فروشگاه اینترنتی آیسان آنلاین شاپ
آیسان بازدید : 290 1392/04/15 نظرات (0)

آب پرستی یا مذهب آب پرستی در هند

 

 
گر چه اين عنوان يعنى
آب پرستى براى مردم امروز ، باور ناكردنى است ، ولى آنچه از لابلاى اوراق تاريخ درباره گذشتگان و مردم پيشين بدست آمده ، روشنگر اين مطلب است كه بشر روزى بر اين باور بوده و آب را به عنوان يكى از مظاهر پر قدرت جهان مى شناخته است . گويا اين عقيده پس از طوفان حضرت نوح عليه السلام در اعتقادات مردم راه يافته است .انسانهاى پيشين از ترس و وحشت حادثه طوفان حضرت نوح عليه السلام احترامى بس فراوان براى آب قائل شدند و مظهر آن را به صورت مجسمه اى در آوردند و به عبادت و پرستش آن روى آوردند و براى جلب رضايت آب قربانى كردند ، عده اى در كشور مصر ، رود نيل را عنوان خدائى دادند و مراسم ويژه اى براى آن بر پا كردند ، از جمله اينكه : زيباترين دوشيزه را مى آراستند و با تشريفات خاصى او را به ساحل رود نيل آورده و دختر بيچاره را به كام امواج دريا مى سپردند، آنگاه به شادى و پايكوبى مى پرداختند ، زيرا بر اين باور بودند كه رود نيل مصدر ارزاق است ، اوست كه خوردنى ها و پوشيدني ها را در دست دارد ، اوست كه مى تواند او را غضب و خشم باز دارد و دست او را براى اعطاء روزى و رزق فراوان گشاده سازد!

اين روش خرافى تا عصر ظهور اسلام در ميان اقوام مصر رواج كامل داشت و چون آئين انسان ساز اسلام به مصر راه يافت اين خرافه را از قلوب مردم آن ديار زدود . در كشور پهناور هندوستان نيز ، گروهى به نام آب پرستان وجود دارند كه عبادت و نيايش آب را بر خود واجب و ضرورى مى دانند ، از جمله مراسم مذهبى آنها اين است كه :

بامدادان هنگام طلوع آفتاب ، در كنار دريا يا رودخانه و يا نهر و جوى رفته و مقدارى آب در كف دست خود برداشته كمى از آن را به طرف راست و كمى به طرف چپ و مقدارى به طرف آسمان و كمى پشت سر و مقدارى روبروى خود مى ريزند و اين يك نوع مراسم و نيايش مذهبى اين گروه شمرده مى شود و اگر دريا يا رودخانه كم آب شود ، آنان بر اين عقيده اند كه خداوند از مردم قهر كرده است ، در نتيجه براى فرو نشاندن قهر خدا مانند مصريان قديم ، دختر بخت برگشته اى را به عنوان عروس دريا ، به امواج آب مى سپارند و اين چنين رضايت خدا را فراهم مى سازند!

گروهى از مردم هند بر اين باورند كه وجود و رشد و بقاء و پاكيزگى آنچه در جهان هست تماماً احتياج به آب دارند و اين فرقه را آب پرستان خوانند و چون براى نيايش آماده مى شوند، خود را عريان نموده و فقط عورت را مى پوشانند و آنگاه وارد آب شوند و حدود يك ساعت يا دو ساعت يا بيشتر در آب مانده و مقدارى گل در دست دارند كه آن را برگ برگ كرده ، در آب مى اندازند ، سپس به تسبيح و اوراد مخصوصى مشغول مى شوند و در موقع بيرون آمدن از آب ، آب را به حركت درآورده و از آن خارج مى شوند و پس از خروج ، به پاس اين موفقيت كه بدست آورده اند ، يك سجده انجام مى دهند .

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 423
  • کل نظرات : 17
  • افراد آنلاین : 90
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 278
  • آی پی دیروز : 36
  • بازدید امروز : 601
  • باردید دیروز : 117
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 601
  • بازدید ماه : 1,942
  • بازدید سال : 39,514
  • بازدید کلی : 381,860